Capítulo cuarto : Przeznaczenie

Dla Juli Leośki K . Verdas - nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy <3


Federico 
Nigdy nie wiemy co się wydarzy za zakrętem . I to jest dość wkurzające , bo nie można zrobić nic za nadto . Planujemy sobie przyszłość , jednak zawsze coś się zdarzy po drodze i to zepsuję . Ale może to i lepiej ? Może dzięki temu możemy się skupić na tym co jest teraz ? 
Idąc przez park , na przedmieściach doszedłem do jakiegoś wąwozu. Jeszcze nie byłem w tym miejscu . Przeprowadziłem się do Buenos Aires pod koniec wakacji . Mama chciała zapomnieć o tacie, o tym , że to właśnie tam od nasz odszedł . I już nie wróci . Mowa tu o mojej kochanej ojczyźnie - Włochach . Tam się urodziłem i wychowałem . Jednak Argentyna nie jest taka zła. Skutecznie potrafi zastąpić dom . 
Prowadząc psa na smyczy , zwierzę gwałtownie wyrwało się do przodu, z nieznanych przyczyn . Popędziłem za nim i usłyszałem szczekanie , dźwięk łamanej gałęzi i kobiecy krzyk . Przyspieszyłem jeszcze bardziej i udałem się do miejsca , skąd dochodziły te odgłosy . Po psie ani śladu . Rozejrzałem się , ale nikogo nie zauważyłem . Wychyliłem się nad przepaścią i zobaczyłem jakiś cień . Złapałem się konaru , który wystawał z ziemi i delikatnie się po nim opuściłem . Okazało się, że to śliczna blondynka leżała na plecach, w gęstych zaroślach . 
- Nic Ci nie jest ? - klęknąłem obok niej , a ona spojrzała na mnie . Po jej czole spływały pojedyncze kropelki krwi . Zamrugała gwałtownie oczami i syknęła z bólu . 
- To ty ? - spytała . 
- Ale co ja ? 
- Ty mnie popchnąłeś ? - oparła się na łokciach . 
- Chyba to mój pies .
- A no właśnie - gwałtownie wstała , a ja sekundę po niej . - Gdzie Filip ?
- Filip ? 
- Mój pies - wyjaśniła zdenerwowana . - Zgubiłeś go !
- Ja ? 
- Tak , ty ! To chyba Twój pies , nie umie się zachować - zaczęła wytykać mi błędy . 
- To tylko zwierzak - spróbowałem się bronić . 
- Nie ważne - zeskoczyła na ścieżkę i lekko się przy tym zatoczyła. 
- Może Ci jakoś pomóc ? - dogoniłem ją i razem udaliśmy się w stronę miasta . 
- Tak . Idź sobie - uśmiechnęła się sztucznie . 
- Ale co ja zrobiłem ? 
- Zgubiłeś mi psa . 
- Znajdzie się . Nie panikuj , jak Śnieżka po zjedzeniu jabłka .
- Zdajesz sobie sprawę , że to nie było śmieszne ? - spojrzała na mnie spode łba . 
- Ale ... - przerwała mi . 
- Lepiej nic nie mów . Cześć - zrobiła jeden krok na przód , jednak natrafiła na korzeń wystający z ziemi i potknęła się . Wystrzeliłem do przodu i w porę ją złapałem . 
- Co ty sobie wyobrażasz ?! - od razu wyspowodziła się z moich objęć i wstała jak oparzona . - Cześć ! - szybko odbiegła . Przekrzywiłem głowę obserwując jej oddalającą się sylwetkę . Na pewno to nie będzie nasze ostatnie spotkanie . 


Naty
Wracając z zajęć do domu , zadzwoniła do mnie mama . Jednak nim zdążyłam nacisnąć przycisk "odbierz" usłyszałam pisk opon . Upadłam na ziemię pod czyimś naporem . Rozejrzałem się i zauważyłam znajomą twarz . 
- Nic Ci nie jest ? - pomógł mi się podnieść . Strasznie bolała mnie głowa. Przechodnie z obojętnością zaczęli nas omijać . Ruch na ulicy wrócił do normy . Prawdopodobnie dzięki temu chłopakowi uniknęłam wypadku . 
- Nie , nic . W porządku - klęknęłam , by podnieść z ziemi swoje rzeczy . Z nieba zaczął spadać deszcz i z każdą sekundą się nasilał. Gdy wstałam byłam już cała mokra . 
- Odprowadzić Cię do domu ? - spytał .
- Jeśli chcesz - razem udaliśmy się w stronę przedmieść . 
- A tak w ogóle to jak masz na imię? - zagadnęłam , bo mimo iż wiedziałam, że jest uczniem Studia, widywałam go praktycznie codziennie , jego imię było dla mnie tajemnicą . 
- Maxi - uśmiechnął się . Przyspieszyliśmy odrobinę. Choć był już wieczór, było dość widno . Deszcz tak jak się znienacka pojawił , tak też i zniknął . Staliśmy już przed moim domem . 
- Dziękuje - zdałam sobie sprawę , że jeszcze mu nie podziękowałam . 
- Drobiazg . Dobranoc - ostatni raz się promiennie uśmiechnął i odszedł . Stałam jeszcze chwilę na ganku , próbując pozbierać myśli , a następnie weszłam do mieszkania , kiedy ponownie rozbrzmiał mój telefon . Była to wiadomość od Ludmiły : 

Jutro , u mnie . Jest sprawa do omówienia . 

Westchnęłam w duchu . 




Leon 
- Będzie dobrze , będzie dobrze , będzie dobrze - powtarzaliśmy sobie , razem z Violettą . Staliśmy przed salą , czekając aż Pablo , dyrektor Studio , wywiesi wyniki . Przyjaciółka jak zwykle , by się odstresować , chodziła w te i we wte . 
- I jak ?! - przed nami pojawili się Maxi , Camila i Francesca . - Dostaliście się ? - dopowiedziała brunetka . 
- Jeszcze czekamy - odpowiedziałem .  Oni uśmiechnęli się chcąc dodać nam otuchy , za co byłem im wdzięczny . 
Wreszcie nadszedł ten upragniony czas . Pablo wyszedł z pokoju nauczycielskiego i wywiesił na tablicy ogłoszeń , kartkę . 
Złapałem Violkę za rękę i już chciałem tam podejść , ale mnie zatrzymała. 
- Ja nie idę . Sam sprawdź i mi wtedy powiesz - uśmiechnęła się sztucznie . Przewróciłem oczami . Czego tu się bać ? Jeśli nam się uda , super . Jeśli nie , trudno . Trzeba będzie się pogodzić z tym co przyniesie nam los. 
Stanąłem przez tablicą ogłoszeń . Nagle stchórzyłem . A co jeśli się nie dostaniemy? Stracimy swoją szansę . Wiem , że na pewno w układzie tanecznym pomyliłem kroki . Tylko źle ustawiłem łokieć , bo zamiast pod kątem 50 stopni , był on na 45, ale jeśli to zauważyli ? 
Nie , Leon ! Będzie dobrze . Musi być .
Wreszcie odważyłem się spojrzeć . Mój krzyk poniósł się po całym Studio. Podbiegłem do Violetty , uniosłem ją nad ziemię i mocno przytuliłem . 
- Mam to rozumieć za to , że się dostaliśmy prawda ? - spytała z uśmiechem . 
- Tak ! - ponownie krzyknąłem , a śmiech całej naszej piątki zabrzmiał na korytarzu . 





Diego 
Nie mogę tego zrobić . Ale z drugiej strony , nie mogę zawieść Ludmiły . Poprosiła mnie o to i się zgodziłem . Już nie ma odwrotu . Będę musiał to zrobić . 
Pablo poprosił o to byśmy zebrali się w auli . Moje miejsce jak zwykle było koło Naty i blondyny . Obie były jakieś rozdrażnione , ale nie będę wnikał , bo i tak pewnie mi nie powiedzą o co chodzi . 
- Witam - dyrektor Studia wszedł do sali . - Wiemy już kto dołączył do naszych progów , więc czas przydzielić osoby do poszczególnych par , w zadaniu . Nie przedłużając ... - zaczął szukać wśród pliku kartek , trzymanych w ręce . - Pierwsza para to...  - rzekł po chwili . Andres siedział przy pianinie , więc zaczął wygrywać dramatyczną melodię , na co każdy wybuchnął śmiechem . 
- Pierwsza para to Maxi i Naty . Następnie Broduey i Camila , Leon i Andres , Violetta z Diego i Francesca z Marco . 
- CO ? -  Fran krzyknęła na całą salą i błyskawicznie się odwróciła . - Że ty tu się uczysz ? - skierowała swoje pytanie do zdezorientowanego chłopaka. W odpowiedzi tylko lekko się uśmiechnął , na co dziewczyna załamała ręcę . 
- A ja ? - zapytała Ludmiła . 
- Dla Ciebie przyjedzie specjalna osoba , prosto z Włoch. 
- Ale czemu ? - blondynka zmarszczyła brwi . 
- Przecież tak się chwalisz jaki to masz talent , więc w końcu to docenimy - odpowiedział z sarkazmem , lecz blondyna tego nie zauważyła . Była wniebowzięta. 
- No to koniec zajęć . Do jutra - w sali zapanował lekki harmider, co wykorzystałem i podszedłem do Violetty . 
- No to jesteśmy razem w parze - oświadczyłem . 
- Na to wygląda - uśmiechnęła się . 
To chyba przeznaczenie . 





Camila 
Czemu ? Co ja zrobiłam światu , że dostaje takie coś w prezencie? Człowiek stara się zapomnieć , a życie usilnie mu przypomina o przeszłości . 
- Cześć - drgnęłam na dźwięk jego głosu . Siedziałam na murku przed Studiem , opierając się łokciami o kolana . Popatrzyłam w jego stronę i omal natychmiast z stamtąd nie uciekłam. 
- Hej - odpowiedziałam . 

 - To kiedy masz czas, by wszystko ustalić o zadaniu ? - przysiadł się obok mnie . 
- Może być jutro po południu . W parku , w centrum . 
- Ok . O 17 pasuję ? - skinęłam głową . - To super - był lekko poddenerwowany , jak ja. 
- To cześć ? - nie wiem dlaczego zamieniłam to w pytanie . 
- Tak , pewnie . Cześć - jeszcze chwilę na mnie patrzył , po czym błyskawicznie wstnął i odszedł . 
Zapowiada się ciężki tydzień . 



--------------------------------------------------
Zdałam sobie sprawę , że tak dawno nie było rozdziału :D 
Strasznie dawno ...
Ale w końcu wzięłam się za siebie i jest :D
I znowu jest nowa zakładka . Wejdźcie i jeśli chcecie , możecie zrobić co trzeba ;)
Nie przedłużając ...

Miłego dnia 


Buziaczki ;*


EDIT : A i jeszcze ! Jak się mówi na fanki Ruggero , bo nic mi nie przychodzi do głowy xD