Rozdział XXXIV

     " Gdyby nasza miłość była możliwa.
          Byłoby niesamowicie " 
                                        "  Especio Personal "




Violetta 

Otworzyłam oczy i pierwsze co zajerestrował mój mózg to to , że koło mnie śpi sobie Leon . Usiadłam gwałtownie i spojrzałam na niego jak na idiotę . 
- Ej co przegapiłam ? - mówię sama do siebie . Czułam dziwny zapach . Nie mogłam sobie przypomnieć co się stało wczoraj . Jakby ktoś mi założył jakąś blokadę w mózgu . Wstałam i rozejrzałam się dokoła . Mój wzrok padł na kalendarz . Momentalnie posmutniałam . To dziś .  13 rocznica śmierci mamy . Nagle usłyszałam , że coś spadło z szafki nocnej . Odwróciłam głowę i zdałam sobie sprawę , że to Leon zwalił książkę z mebla , przeciągając się . 
- Leon co ty tu robisz ? - rzuciłam się do niego na łóżko i zaczęłam paplać . - Co my robiliśmy? Ale lepiej mi powiedz co ty tu robiłeś ? Gdzie Lara ?! Lara ! No właśnie . Wczoraj jej nie było . A Fede ?! Może oni są razem , ale nadal nie rozumiem co ty tu robisz ?!

- Violu spokojnie - powiedziała zaspanym głosem . - Nic nie pamiętasz , bo byłaś pijana . 
- Co ?! Nie . Ty se jaja robisz . Ja ? 
- No poważnie . To spróbuj sobie coś przypomnieć z wczoraj - za proponował . Faktycznie . Nie umiałam . 
- Ale to jeszcze niczemu nie dowodzi . Ważne jest co ty tu robisz ?!
- Pilnowałem Cię . Coś jakby niańka . 
- Aha . Ty mnie pilnowałeś . Ok . Ja idę coś zjeść - wstałam z łóżka i wyszłam z pokoju . W jadalni spotkałam Larę . 
- Lara ! - krzyknęłam i ją przytuliłam . - Gdzieś ty była ?!
- Byłam w babci . Jak Ciebie nie było to przyszła i chciała za proponować nam nockę , więc poszłam . Ważne jest gdzie ty byłaś?! Ciągle do Ciebie dzwoniłam , a ty nie odbierałaś - wyrzuciła z pretensją . 
- Cały czas byłam w domu . W sumie to niczego nie pamiętam z wczoraj , a Leon  jeszcze gada , że się napiłam - prychnęłam ze śmiechem . - A gdzie tata , Olga , Ramallo , Fede ?
- Tata wyjechał z Ramallo na jakiś wyjazd , a Olga pojechała za Ramallo . Nic Ci nie mówił , bo po tej całej akcji z Jade i po tym jak na niego nakrzyczałaś to się obraził i nas zostawił . W godzinę był już spakowany . 
- Jakiej Jade ? - spytałam . 
- A no tak . Nie pamiętasz . Tata przedstawił Ci jego narzeczoną i ty go no ochrzaniłaś . 
- Aaaaaaa . Ale ... A Esmeralda ? Ją też zostawiłam 
- Mama wszystko zrozumiała . Jest na górze . Nie mogła nas zastawić samych . Ale przyszła w nocy , więc nie wiedziała co ty robiłaś . Ja wróciłam przed chwilą . 
- Chwila , chwila . Ja ciągle nie wiem gdzie jest Fede . 
- A skąd ja mam to wiedzieć ? On mnie nie interesuję . 
- Może byś już przestała kryć swoje uczucia , co ? - za proponowałam . 
- Uczucia ? Jakie uczucia ? Ja nic do niego nie czuję . 
- Jasne , jasne - usłyszałyśmy kroki i się odwróciłyśmy .To Leon schodził po schodach . 
- Cześć Lara - powiedział i usiadł koło nas . 
- Cześć Leon - siostra uśmiechnęła się ciepło . - Chcecie coś do jedzenia , bo robię śniadanie . 
- Kanapki z szynką i ogórkiem - rzekliśmy na równi .
- I wy mi teraz wmówcie , że nie jesteście razem - wstała od stołu z złośliwym uśmieszkiem i powędrowała do kuchni . Przewróciłam oczami . 
- Ty najlepiej by było jakbyś została w domu - za proponował Leon . 
- Ej , ej , ej ! Nie zapędzaj się tak - pogroziłam mu palcem . - Idę i tu ja rządzę , bo to mój dom.  Niczego mi nie zabronisz - pstryknęłam palcami i poszłam na górę się ubrać . Po drodze wybuchnęłam śmiechem . 



Szłam  do Studia . Leon poszedł pół godzinny przede mną . Z daleko zobaczyłam Maxiego i Naty idących koło siebie . Podbiegłam do nich błyskawicznie . 
- Cześć Wam - objęłam każdego za szyję . - A wy co tacy dziwni ? Trzeba się cieszyć z życia . Żyjcie chwilą , bo ta chwila jest tylko raz - złączyłam ich ręce ze sobą i poszłam uśmiechnięta przed siebie . Chciałam wybrać się na cmentarz , ale zdecydowałam , że pójdę tam później . Weszłam właśnie do Studia i ujrzałam siedzących w jednej z sal , Marco z Fran . Przekomarzali się . Widać to było po ich minach . Uśmiechnęłam się na ten widok . Koło szafek stał Fede i trzymał coś w rękę . Chyba to było zdjęcie . Fede się zakochał ... Ale oczywiście nie będzie chciał się przyznać , że to Lara . Właśnie  miałam do niego podejść i się spytać gdzie był rano , gdy Antonio z Pablo zawołali nas do auli . Szybko się zebraliśmy i po trzech minutach wszyscy już stali we wskazanym miejscu , razem z resztą nauczyciel . Uśmiechnęłam się ciepło do Angie , a ona odpowiedziała mi tym samym . 
- Moje drogie dzieci - zaczął właściciel Studia. - Minęło już pierwsze półrocze naszej nauki , więc z tej okazji organizujemy w szkole przedstawienie , które będzie sponsorowało firma You-Mix - przez salę przeszły szepty . - A oto nas producent - Antonio wskazał ręką na drzwi , a w nich pojawił się wysoki mężczyzna. 
- Dzień dobry . Nazywam się Marotti i od dzisiaj to ja będę Waszym doradcą , myślicielem , poradnią. Możecie pytać mnie o wszystko, ale gdy ktoś mi zalezie za skórę to mnie popamięta. - Zamarliśmy. - Ale luzik . Będzie dobrze - powiedział wesołym głosem . - Miejcie taką nadzieję - dodał groźnym szeptem . - Odnośnie wszelkich castingów na bohaterów zgłaszać się do jutra u moich pomocników , którzy zaraz wypełnią te korytarze. Wszystko jasne ? Jeśli nie , nie będę powtarzał . Życzę miłego dnia - uśmiechnął się i wyszedł . Ohoohohoh . Zapowiada się drugi Gregorio . Uczniowie zaczęli się rozpraszać , a ja z lokalizowałam Leona . 
- I co ? - podeszłam do niego i razem wyszliśmy na główny korytarz. - Weźmiesz udział?
- Chyba tak . Mam taki plan . 
Nagle w wejściu pojawił się Jorge , brat Diego . Gdy mnie zobaczył w jego oczach zobaczyłam małe błyski nadziei . 
- Violetta ! - rzucił mi się na szyję cały zadyszany i spocony. 
- Jorge co się stało ? Co ty tu robisz ? - klęknęłam  przed chłopcem. 
- No , bo Diego nie wrócił na noc do domu i nie odbiera telefonu i mama strasznie się martwi , a ja się boję , że coś mu się stało - jego oczy wypełniły się łzami . Zatkało mnie . 


-----------------------------------------
Czy tylko mnie się wydaję , że robię się coraz bardziej nudna , tracę " to coś " ? Bardziej mi się podobały rozdziały , w których nie było Leona , gdzie było więcej uczuć . A wy co myślicie ?


Kończę przynudzać i idę dalej się jarać tą sceną ;D 

Jak ja kocham Fran jako szpiega ;D
Marco mądry jednak jest i pojechał do niej . No może Andres , bo to on kupił mu bilet ;D

Buziaczki ;****