Rozdział XXVIII

      " W miłości jestem wiecznym poszukiwaczem
     Jestem bezczelny, i odpowiadam wszędzie  " 
                                       "Are you ready for the ride ? " 



Francesca 


Siedziałam przed Studio czekając na Violettę i Bridgit . Umówiłyśmy się na wypad na miasto . Chciałyśmy jakoś rozruszać Violettę , bo mimo , że się uśmiecha , śmieję , spotyka się z przyjaciółmi , to ja wiem , że tam w środku aż cała krzyczy . Od 2 miesięcy nie słyszałam , żeby śpiewała , a jeśli nie śpiewa , to tak jakby jej nie było . Ona powoli zanika , staję się niewidzialna i boję się , że nie długo nie wytrzyma i po prostu ... się rozpadnie . Załamie ...
Leon był moim przyjaciel i też za nim tęsknie . Bez niego nic nie jest takie samo . I nigdy nie będzie .
Nagle ktoś zakrył mi oczy . 
- Zgadnij kto to ? - owiał mnie znany zapach . 
- Sądząc po lepkich rękach to Marco .- zdjął ręce , a ja się odwróciłam . 
- Co ? - spojrzał na dłonie zdezorientowany . 
- Masz lepkie ręce - powtórzyłam . - Co jadłeś ?
- Cukierki - wyjął garść z kieszeni . - Chcesz ? - usiadł koło mnie . Wzięłam jeden do ręki . 
- A to mi nie zaszkodzi ? - spytałam czujnie . 
- Ja żyję - wskazał na siebie . 
- Ok - ostrożnie podniosłam dłoń do buzi i położyłam cukierek na język . - Co ?! Marco ! Cioto - nie mogłam otworzyć ust , gdyż język przykleił mi się do podniebienia . Próbowałam go jakoś odkleić i po kilku próbach w końcu się udało . Wyplułam to coś na ziemie . - Cukierek ?! - spojrzałam na niego wściekła . - To coś wyjadało mi gardło ! Nie mówiłeś , że to coś się lepi . 
- Bo nie spytałaś - wytłumaczył nonszalancko . 
- Hahahha . Padam ze śmiechu . Ale wiesz , że musisz sobie iść ?
- To był tylko cukierek . Nie musisz się od razu na mnie obrażać . 
- Nie o to mi chodzi . Jestem umówiona z Bridgit i Violettą . Idziemy na zakupy .
- Dziewczyny . Wy to zawsze . Zakupy , spacerki . Tandeta - zepchnęłam go z ławki . - Ej ! 
- Nigdy nie waż się obrażać dziewczyny , bo pożałujesz - pogroziłam mu palcem . 
- Ok . Ok . Patrz dziewczyny idą - wskazał na wejście do szkoły . - To spadam - pocałował mnie w policzek i odszedł . 


Violetta

Byłam na zakupach z dziewczynami . Choć na chwilę rozwiały mój zły humor . Poszliśmy do centrum  , a później do pizzerii . Zapomniałam o dręczących mnie myślach . Gdy wróciłam do domu zadzwonił mój telefon . 
Tomas - zobaczyłam na wyświetlaczu . 
- Halo ?
- Viola ? Mam problem - wyznał konkretnie . 
- Jaki ?
 - Bo ? Ludmiła ... my ... ja ... zakochałem się w Bridgit - wyznał po chwili jąkania . Zatkało mnie . 
- Tomas ... Wow ! - wzięłam głębszy oddech . - No ... a co z Ludmiłą ?
- Nie wiem . Ciągle coś do niej czuję , ale ... od czasu gdy poznałem Bridgit to ... zrozumiałem , że z Ludmiłą jesteśmy jak kumple . Przyjaciele . Wiem , że to banalne , ale tak jest . I nie umiem tego wytłumaczyć - wyznał zrozpaczony . 
- Tomas ... ja wiem , że ona też coś do Ciebie czuję . 
- Co ?! Ale jak ... 
- Byłam z nią , razem z Fran na mieście i w pewnym momencie powiedziała nam to.
 - Ale co z Jamesem i ... 
- To oni na nią lecą . Ona nic do nich nie czuję . 
- Ale co ja mam zrobić z Ludmiłą ? Nie chcę jej zranić . Mimo wszystko zależy mi na niej . 
- A nie zauważyłeś jak patrzy na Diego ?
- A co ma Diego do tego ? - nie zrozumiał . 
- Zakochał się w niej . Wymyśliliśmy to wszystko , to z nami , by sprawdzić czy coś może wyjść z ich związku . Przepraszam Cię , bo wiem , że to wygląda na to , że ja chcę rozwalić Wasz związek , ale ...
- Violu , nic się nie stało . Ale ona i Diego ... 
- Nie jestem pewna . Ale widziałam jak na nasz patrzyła i Fran z Naty to potwierdziły , więc nie wiem . 
- Viola ... Dzięki ... za pomoc ... za wszystko . A jak ... ty się czujesz ?
- W porządku . Jakoś się trzymam . 
- Tomas ! - usłyszałam nagle odległy głos . - Przyjdź tu . 
- Ok - odkrzyknął . - Przepraszam Violu , ale ... 
- Musisz iść - dokończyłam za niego . - Nie przejmuj się . Idź . 
- Dzięki . I wielkie dziękuję za pomoc . 
- Nie ma sprawy . Cześć - rozłączyłam się . 
Miłość . To takie pokręcone uczucie . Może zrobić wszystko z człowiekiem nie zważając na jego wybór czy wolę . Na to czy to zrujnuję mu życie czy nie . Jak ja bym chciała zapomnieć o Leonie . W końcu się od niego odciąć . Ale nie mogę . Dlaczego ? 
Bo nadal go kocham .  

Następnego dnia umówiłam się z Diego , by zrezygnować z planu . Nie chcę ponosić ewentualnych konsekwencji . I to nie uczciwe i ja to wiem . Ale nie wiem dlaczego od kilku dni próbuję sobie wbić , by to skończyć . Argumentuję sobie to na wszystkie możliwe sposoby , ale nie wiem po co . Moja inteligencja ostatnio przebija skalę . 
Doszłam do parku , w którym umówiłam się z Diego . Ujrzałam go na ławce koło budki z lodami. 
- Cześć - powiedział wesoły gdy podeszłam . 
- Hej - odpowiedziałam cicho. 
- Ej - wstał . - Co jest ?
- Diego ... ten plan ... To nie ma sensu . Jak Ludmiła się o tym dowie to posądzi , że ją wykorzystaliśmy do " badań " . Nie chcę jej stracić . Wiem , że jest dla Ciebie ważna i chcesz po prostu sprawdzić , by Cię zauważyła , ale to może ją ... 
- Poczekaj . Daj mi jeden dzień - przerwał mi . - Jeden dzień , a ja w tym czasie Ci coś pokaże . 
- Ale co ? - nie zrozumiałam . 
- Chodź - pociągnął mnie za rękę w stronę obrzeży miasta . 

-------------------------------------------------------------------------------
Na początku 100 lat Rugerro ! 
Jak Wam minął dzień . Dostałam dziś 5 z polaka . Aaaaaa . 
Wysłałam swoją pracę na konkurs do Teddy . Może coś z tego wyjdzie . 
I następna sprawa . Chodzi o tego tą sprawę z Tini Verdas . No sprawdzałam i mamy podobnie to fakt . Ale ja nie ściągnęłam tego pomysłu z jej bloga . Ale Tini miała napisane tak wcześniej i jeśli tak będzie chciałam to mogę zmienić swoją historię i nie będzie Lary jako siostry Vilu . Może to zająć trochę czasu , ale spróbuję tego dokonać . Zresztą nie wiem czy ma sens zmienianie tej historii , jak zastanawiam się nad tym , by zawiesić bloga . Ostatnio straciłam fanów . Dzisiaj było ledwo ponad ( do tej pory )100 wyświetleń . 
I mam dużo problemów na głowie . Po prostu ktoś mnie kiedyś wykorzystał i teraz wspomnienia wracają i nie wiem czy dam radę dalej pisać . Wiem , że najlepiej się podać ,ale czasem tak jest najłatwiej . 


Zrobię sobie na chwilę wolne 

Przepraszam Was . Ale na pocieszenia mam dla Was wiadomość , że już napisałam powrót Leona . Ale to będzie jeszcze daleko . 


Miłego wieczoru Wam życzę 



Buziaczki