Rozdział XXII

                   
                   " Tym razem nie masz odpowiedzi 
               I nie rozumiesz co się dzieję " 
                                                          " Dile Que Si " 

Siedziałam na poddaszu i oglądałam moje zdjęcia z Leonem . Wspominałam nasze randki , wyjścia, wspólne kolację . Było tego tak wiele . Tak łatwo się skończyło . Co z tego , że wróci , jak nie wiem co będzie za tych kilka miesięcy . Moje życie może wyglądać zupełnie inaczej .Jego zresztą też . To miała być wieczna miłość . Ale on wyjeżdża . To niesprawiedliwe . Ciągle ja . Zawsze ja . Tylko ja . Inni mają szczęście . Fran dobrze układa się z Marco . Diego pomału zaczyna robić postępy w sprawie z Ludmiłą . Maxi ... jak to Maxi . Zawsze ma 3 dziewczyny na tydzień . Camila kręci z Brazylijczykiem . Bridgit ma swoich dwóch adoratorów itd . 
Dla mnie życie zawsze stawiało przeszkody . Teraz nie mogło być inaczej . Coś musiało się rozpaść i padło na mnie i Leona . Uroniłam kilka łez , które spadły na zdjęcie . Nie , Violetta . Weź się w garść . Nie możesz się rozkleić . Tylko , że ja nie daję rady . To jest zbyt trudne . Podkuliłam nogi i schowałam twarz w kolanach . 
- Viola ? - usłyszałam niepewny głos Lary . - Mogę wejść ? Ktoś do Ciebie .
- Jasne - szybko otarłam mokre policzki . Drzwi lekko się otworzyły i ujrzałam moją siostrę , Fran oraz Camilę . 
- Jak się czujesz ? - spytała Camila , gdy do mnie podeszły. 
 - Świetnie . Nie mogło być lepiej - wyszeptałam . Fran klękła i mocno mnie przytuliła . Gdy się oddaliła zdołałam się na niemrawy uśmiech . 
- Co robisz ? 
- A tak sobie oglądam stare zdjęcia . Wspomina dobre chwile . 
- Pamiętasz to ? - Camila wskazała na zdjęcie . - To było w Studio . Właśnie się dowiedzieliśmy , że odszedł Gregorio . Zaczęliśmy tańczyć ze szczęścia .  

 - Tak - nie byłam stanie normalnie mówić , więc szeptałam . - Najlepszy dzień w Studio . 
- A to ? - Fran pokazał palcem. - Byliśmy wtedy na zakupach . Andres zalał się sokiem .
- Przy okazji zalał mi też spodnie -  powiedział Lara na co my wybuchnęłyśmy cichym śmiechem . Siedzieliśmy chwilę w ciszy i oglądałyśmy zdjęcia . Nagle natrafiłam na jedno . Było trochę zakurzone . 
Dawno nie dotykane . Leon grał mi wtedy na gitarze , na ławce , w parku nad jeziorem . Mimowolnie po policzkach popłynęły mi kilka łez .Tak bardzo chciałam znowu posłuchać jego głosu , tego jak się śmieję ,  ponownie się z nim spotkać . Ale nie mogłam , bo wiedziałam , że wtedy będę jeszcze bardziej za nim tęsknić. Pociągnęłam nosem . 
- Och Violu - Lara mnie przytuliła . - Wszytko się ułoży - zapewniła mnie . Ale ja nie byłam tego tak pewna . Zamknęłam oczy i przypomniałam sobie jedną z naszych randek .
Leżeliśmy sobie na kocu, na tyłach jego domu i podziwialiśmy gwiazdy . No może tylko ja , bo Leon wcale nie patrzył w niebo , tylko na mnie przy okazji bawiąc się moimi włosami . 
- Czy mogę coś dla Ciebie zrobić ? - spytał nagle . 
- Ale w jakim sensie ? - przewróciłam się na bok , by móc widzieć jego twarz . 
- Czy jest coś co mogę dla Ciebie zrobić ? Czy mogę Ci coś dać ? - nie do końca rozumiałam do czego zmierza , ale mu odpowiedziałam . 
- Daj mi swoją miłość . Kochaj mnie zawsze i wszędzie . Nie zważając na czas i okoliczności . Po prostu bądź . 




--------------------------------------------------------------
Ja się tu boję już o swoje życie , bo podobno już grób  dla mnie macie ;D
Ale no musiał wyjechać . Takie życie 
Dziękuję Wam bardzo za dużo wyświetleń i komentarzy .Ostatnio bijecie rekordy ;**
Dziękuję moim wiernym czytelnikom , którzy zawsze mnie wspierają i mimo to , że rozdziały są nudne , nie ma w nich akcji , to je czytają . Szczególnie mojej Paulonss , która zawsze mi pomaga . Praca z Tobą to czysta przyjemność . I oczywiście Kathrinie oraz Viktorii - Gucio ;D  Jesteście wspaniałe ;****


Ale Wam przy nudziłam ;D



Wiecie , że niedługo szkoła i będę miała dużo więcej obowiązków , bo to już 1 gimnazjum . Nie wiem jak będzie z tymi rozdziałami , ale postaram się publikować nowe co kilka dni . 

I na koniec zapraszam Was na : http://inna-historia-jortini.blogspot.com/ 
Coś nam się poplątało , ale jakoś tam to naprawiłyśmy 


Buziaczki ;D